Κι άλλη μια. Αύριο βράδυ πάλι

Η ευνομία στη χώρα θα επιβληθεί ?

 

 

Εδώ δεν έχουμε τραίνα

Γι’ αυτό το σπίτι ζω,

γι’ αυτόν τον έρημο τοίχο,

γι’ αυτό το δρόμο που περνάει από μέσα μου,

γι’ αυτό το χέρι που το μέλλον μου βάφει

Γι’ αυτό το πιάνο ζω,

γι’ αυτά τα κάδρα στο φθαρμένο σαλόνι

Γι’ αυτή την πόλη ζω,

γι’ αυτή την άδικη πόλη,

γι’ αυτόν τον ήλιο που αγαπώ και μισώ, 

γι’ αυτό το δέντρο που τον τάφο μου θα ορίσει

Γι’ αυτά τα μάτια ζω,

γι’ αυτά τα μάτια που δακρύζουν για μένα

Γι’ αυτή τη θάλασσα ζω

Εδώ δεν έχουμε τρένα